- fağır
- 1) бедный, неимущий, голяк; 2) тихий, скромный, безобидный, кроткий.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
fağır — is. və sif. <ər.> 1. Aciz, yazıq, məzlum; dinc, sakit. Fağır kişi. – <Nəbi pristav Mehdi bəyi görcək deyinir:> Ə, bu fağırı niyə qəhr edirsən? «Qaçaq Nəbi». <Hacı Qara:> . . Mən bir fağır adamam, peşəm sövdəgərlikdir. M. F. A..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fağır-füqəra — top. <ər.> Cəmiyyətin aşağı, yoxsul təbəqələri, varı olmayanlar, kasıblar, yoxsullar. Qoçular, quldurlar qatar taxırlar; Fağır füqəraya yan yan baxırlar. A. Ə.. <Hacı:> Fağır füqəraya əl tutmuşam. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəqir-füqəra’ — ə. fağır adamlar, yoxsullar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
boyun — is. 1. Başın bədənlə birləşən hissəsi. Yoğun boyun. Əyri boyun. Uzun boyun. Boynundan yapışmaq. 2. Paltarın, boğazı dövrələyən hissəsi. Paltonun boynu. Dik boyun. Köynəyin boynu dardır. 3. Arabaya və kotana qoşulan cüt heyvan (öküz, ya kəl).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boynuburuq — sif. dan. Məzlum, məhzun, yazıq, fağır; yetim. // zərf Yazıq yazıq, fağır fağır. Gözü yolda boynuburuq qalınca; Ölüm aşiqlərə xoş səadətdi. Q. Z … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəqiranə — <ər. fəqir və fars. . . . anə> 1. zərf klas. Fağır kimi, yazıqcasına, acizcəsinə, yazıq yazıq, fağır fağır. Fəqiranə baxmaq. Fəqiranə yalvarmaq. 2. sif. Kasıb, yoxsul, miskin. Fəqiranə bir mənzil. Fəqiranə həyat. – Baxmasız guşeyiçeşm ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
miskin — sif. <ər.> 1. Fağır, biçarə, bədbəxt, yazıq. Leyli! – dedi, verdi cani şirin; Ol aşiqi biqərarü miskin. F.. <Dərviş:> Şikarını itirmiş səyyad kimi boynuburuq məlul və miskin z. ocaq qırağında qaldım. A. D.. 2. Bacarıqsız, aciz,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Gilaki language — Gilaki گیلهءکی Giləki Spoken in Iran, province of Gilan. Region southwest coast of the Caspian Sea Native speakers 3.3 million, decreasing (1993) … Wikipedia
əfqər — ə. ən fağır, ən yoxsul; daha fağır, çox yoxsul … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ana — is. 1. Övladı olan qadın. Ana məhəbbəti. Mehriban ana. Bütün qədim şairlər analarının südü ilə yoğrulmuş dildə yazırdılar. – Anasına bax, qızını al. (Məsəl). <Zeynəb:> Eh, Dilrüba, sən özün də ana olacaqsan. M. S. O.. Gəlinin sözləri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baba — is. 1. Atanın, ya ananın atası; nəvəsi olan kişi. 2. Bəzi yerlərdə ataya deyilir. 3. Yaşlı və hörmətli kişi, yaxud yaşlı kişiyə hörmətlə müraciət. Durub cütçü baba öpdü alnımdan; Bildim ki, mehriban olurmuş insan. S. V.. // Çox qoca kişi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti